دریای تلخ

دیدم عروسی پسرعموم نزدیکه گفتم برم یه صفایی بدم به موهام..موهام قشنگ چند وجب پایین تر از شونه ام بود ، به خودم اومدم دیدم نصف موهام نیست ، بگذریم ! بلند میشه دیگه ؟ نه؟ یه قاب گوشی سفارش دادم از طریق اینستاگرام ، هم از طرحم راضیم هم میترسم چیز حالبی از آب درنیاد با توجه به این که پولشم دادم ... خدا خیر بده فروشندشو آدم مودبی بود..به غرغرامم گیر نداد...سه چهار روز دیگه میرسه به دستم. یه افسردگی زودگذر افتاده تو جونم ، یه افسردگی به نام : ( هیچ دلخوشی ای نداری )...میدونم زودگذره چون به شخصه پتانسیل آدم دپ بودن و ندارم. یک نواختی تو زندگی برای من یعنی یه افسردگی حا دریای تلخ...

یکم که فکر می کنم میبینم افسردگیم همچین هم زودگذر نیست ! بی حوصله شدم ، بی حوصله تر از هر وقت دبگه ای تو زندگیم ... انگیزه هیچ کاری ندارم ، قبل ها به آینده هم فکر می کردم اما الان حوصله آینده و گذشته خودمم ندارم....تصادفا تو یکی از پیج های fact خوندم : معمولا آدم های افسرده به خواب بیشتری نیاز دارند..وای به حال من ک 12 ساعت میخوابم ... چه کسی فکر می کرد به این روز بیوفتم ؟ من دنبال مقصر نمی گردم ...  نه فقط مقصر افسردگی الان ام ، مقصر تمام اتفاقات زندگیم ، دنبال راه حل ام...اما بعضی موقع ها باید مقصر و پیدا کنی تا راه حل هم پیدا بشه..شاید با اومدن سیزن دوم سریال شهرزاد دریای تلخ...